27 september 2024
Theo Rommens is op 74-jarige leeftijd nog steeds een actieve kracht in de zorg als vrijwilliger bij verzorgingshuis de Lemborgh en in het Theehuis van Hoogstaete. Zijn passie voor de zorg is diepgeworteld: “Ik heb mijn werk altijd met veel overgave en plezier gedaan,” vertelt Theo, die vanaf zijn 17e in de zorg werkzaam is. Ook na zijn pensioen vond hij het vanzelfsprekend om zich op een zinvolle manier te blijven inzetten.
Naast zijn vrijwilligerswerk is Theo ook betrokken als stimulatiepatiënt bij de medische faculteit in Maastricht, waar hij aankomende artsen en huisartsen helpt met hun opleiding. Maar het vrijwilligerswerk bij Zuyderland geeft hem iets unieks: de directe band met de bewoners. “Het is ontzettend leuk om met mensen om te gaan. Die glimlach wanneer je binnenkomt, dat is heel dankbaar,” vertelt Theo.
Een wijk in beweging
Theo's betrokkenheid bij Zuyderland begon via het project ‘Sittard West’, een initiatief om van Sittard een slimme wijk te maken. In dat project kwam hij in aanraking met het Theehuis van Hoogstaete. Het beviel hem zo goed, dat hij ook vrijwilliger werd in De Lemborgh. “De bewoners leven echt toe naar de dinsdagochtend,” zegt Theo met een glimlach. Regelmatig vragen bewoners hem om activiteiten te ondernemen, en hij vindt het prachtig om de juiste snaar te raken waardoor ze actief worden.
Hoewel het soms een uitdaging is om mensen van de afdeling te krijgen, vooral als ze zeggen dat ze niet willen, ziet Theo vaak het tegenovergestelde gebeuren wanneer ze eenmaal deelnemen. “Als ze dan toch plezier hebben, is dat de grootste beloning die je kunt krijgen,” deelt hij enthousiast.
Levenslessen en waardering
Het werken met ouderen geeft Theo niet alleen voldoening, maar ook waardevolle levenslessen. “Ik leer van de ouderen hoe ik later zelf mijn leven wil inrichten,” zegt hij. Wat hem het meest bijblijft, is de kracht van acceptatie en het belang van inlevingsvermogen. “Bewoners in een verzorgingshuis hebben vaak een hele rugzak aan levenservaring, en het mooie is dat je die last soms kunt verlichten door er gewoon te zijn.”
Voor Theo is de mooiste waardering een eenvoudige glimlach. “Dat ze weer uitkijken naar het moment waarop ik kom, dat is onbetaalbaar. Ik wil plezier brengen in het korte leven dat ze nog hebben. Dan ben ik gelukkig.”
Vrijwilligerswerk: 100% inzet en onbetaalbare genoegdoening
Theo ervaart een warme band met het zorgpersoneel en de andere vrijwilligers bij Zuyderland. “Er is altijd goed contact, en Zuyderland organiseert ook activiteiten zoals een vrijwilligersfeest. Dat voelt als een blijk van dankbaarheid.”
Aan iedereen die overweegt vrijwilliger te worden, geeft Theo één belangrijk advies mee: “De voldoening die je ontvangt is prachtig, maar vrijwilligerswerk vraagt wel 100% inzet. Je werkt met mensen, en dat is het mooiste werk dat er is. Een positieve instelling is daarbij cruciaal.”
Voor Theo is zijn vrijwilligerswerk een verlenging van zijn werkende leven. Toen hij 50 werd, begon hij na te denken over zijn toekomst en het invullen van zijn pensioen. “Hoe kan je je leven mooier invullen dan door in de zorg iets te betekenen voor anderen?” vraagt hij retorisch. “Ik zou er niet aan moeten denken om thuis te zitten en niks te doen. Bezig zijn houd je jong.”
Heeft Theo's verhaal jou geïnspireerd? Kijk dan hier naar de mogelijkheden.